ไม่เหลืออะไรติดตัว! สูญทรัพย์สิน 20 ล้าน
เปิดชีวิต ‘แอน ทองประสม’ คบแฟนหนุ่มมานานกว่า 20 ปี เล่นตัวหนักไม่ขอมีงานวิวาห์
ล่าสุด สาว แอน ทองประสม ออกงาน เจ้าตัวก็เผยถึงเรื่องนี้ว่า สำหรับเรื่องแต่งงานคงไม่แต่งแล้ว เพราะว่าไม่ทันแล้ว เล่นตัวเยอะไปเขาไม่ขอแล้ว
ให้เรื่องมันเงียบไปเลยดีกว่า คือก็คุยกันแล้วแหละว่าเราก็คบกันไปแบบนี้ก็ได้ เป็นห่วงเป็นใยกันไป ดูแลกันไป ตอนนี้มันเหมือนเพื่อนเหมือนเป็นคนในครอบครัว
เราแบบจะเลิกกันด้วยเหตุผลอะไรอ่ะ คือมันเกินเพื่อนไปแล้ว มันเหมือนคนที่อยู่ด้วยกันไปแล้ว ใช้ชีวิตด้วยกัน อยู่ในครอบครัวเดียวกัน ถ้าเขาไม่ได้นอกใจเราเราก็ไม่ไปไหนแล้วค่ะ
แต่ถ้าเขานอกใจก็อีกเรื่องหนึ่งนะ คือแอนก็ตอบไม่ได้ว่ามันจะมีไหมในอนาคต แต่ตอนนี้เหมือนเขาเป็นพี่ชายเรา เป็นเพื่อนเรา เป็นคนในครอบครัวเราทุกวันนี้ก็ยังใช้คำว่าเป็นแฟนกันอยู่
ยังไม่ใช่คู่ชีวิต พูดว่าอยู่ด้วยกันเดี๋ยวหมายความว่ามาอยู่บ้านเดียวกัน ยังนะคะแค่ว่าเราอยู่ในวงล้อมชีวิตเดียวกันตลอดเวลา เหมือนเรามีพี่ชายแล้วเราตัดขาดกันไม่ได้เพราะเขาน่ารักนิสัยดี
แต่ว่าในความเป็นแบบเสน่หาว่าคบเป็นแฟนกันแล้วถึงวันหนึ่งมันจะเจือจางไหม อันนี้มันก็เป็นธรรมชาติอยู่แล้ว คบกันมา 20 กว่าปีมันก็ต้องจางลง แต่ว่ามันมีความรู้สึกอย่างอื่นมาทดแทนมากกว่า
และเรียกว่าคนที่ไว้ใจสุดท้ายร้ๅยที่สุดจริง ๆ สำหรับกรณีของนางเอกสาว แอน ทองประสม หลังถูกลูกน้องคนใกล้ชิดหักหลังvโมยทรัพย์สินมูลค่าเกือบ 20 ล้านไป
แอน ทองประสม ได้เผยความคืบหน้าว่า แม้จะจับได้แล้ว แต่ตอนนี้ยังไม่มีความคืบหน้าแต่อย่างใด ของที่หายก็ยังตามของกลับมาไม่ได้สักชิ้น หวังว่ากฎหมายจะคุ้มครองผู้เสียหายบ้าง
ก็อยากจะลองต่อสู้หาข้อมูลทำทุกอย่างให้ถูกต้อง วันนี้เพิ่งไปหาข้อมูลกับทนายมา หลังจากนี้ก็ค่อยไปย่อย แล้วจัดลำดับว่าจะยังไงต่อ ตอนนี้แม้จะเจอเหตุการณ์ร้ๅย ๆ
ชีวิตเราต้องดำเนินต่อ แก้ไขปัญหาต่อ ยังรู้สึกว่านี่เราต้องมาศๅลเหรอ ทั้งชีวิตเราใช้ชีวิตระวังตัวมากที่จะไม่ทำผิดกับใคร แต่ไม่คิดว่าเราจะถูกกระทำ ก็ไม่ทันได้ระวังตัว
ส่วนเรื่องความเครีย๑ ตอนนี้นอนหลับ แต่ยังคิดอยู่ว่าทำไมมันเกิดสิ่งนี้กับเรา มันก็จะวน ๆ แต่โชคดีที่เป็นคนที่ยุ่งมาก มีอะไรให้ทำตลอดเวลา
ไม่ได้จมอยู่ตรงนั้น ก็อาจจะเป็นช่วงสั้น ๆ ที่เราหวั่นไหว เหมือนเราโดน๓ีเราก็เจ็U แต่เราพยายามจะประคองต่อไปได้ ซึ่งเรามีคนที่ดี
รอบตัวเราเยอะมากสำหรับของที่หายไปนั้น เก็บมาตั้งแต่อายุ 15-16 ปี สะสมมาทีละเล็กทีละน้อย ในส่วนนั้นมันก็ไปหมด ของที่มีคุณค่าทางจิตใจ
ก็อาจจะมีของหมั้น มันก็เสียใจ มันรวมอยู่ในนั้นด้วย แต่คงไม่ถึงขั้นต้องพบจิตแพทย์ ยังคอนโทรลได้ เรายังรู้สึกว่าเรายังมีหวัง
